Książka, którą chcę Wam polecić, stanowi zbiór opowiadań. Każde z nich ma innych bohaterów i podejmuje różną tematykę. Posiadają jednak cechę wspólną. Filozoficzne poszukiwanie sensu życia i odpowiedzi na nurtujące pytania.
Kluczem do zrozumienia sensu opowiadań jest znajomość kilku ważnych faktów z życia autora. Andrzej Bobkowski jest uważany za jednego na najwybitniejszych pisarzy polskich. Urodził się w Austrii, ale w swoim życiu wielokrotnie zmieniał miejsce zamieszkania. Maturę zdał w Krakowie, następnie ukończył studia w warszawskiej Wyższej Szkole Handlowej. Tuż przed wybuchem II wojny światowej, w marcu 1939 roku, przeniósł się do Francji. Podczas wojny pracował jako robotnik, pisząc swoje najbardziej znane dzieło – dziennik opublikowany w 1957 r. pod tytułem „Szkice piórkiem”. W 1948 roku wyjechał do Gwatemali, gdzie prowadził warsztat latających modeli samolotów oraz sklep i klub modelarski. Współpracował między innymi z londyńskimi „Wiadomościami”, „Tygodnikiem Powszechnym” oraz paryską „Kulturą”, w której publikował większość swoich opowiadań. Do Europy przyjechał tylko raz. Nigdy nie wrócił do Polski. Zmarł w Gwatemali w 1961 r.
Akcja opowiadań zebranych w tomie „Punkt równowagi” rozgrywa się głównie we Francji oraz Ameryce Południowej. Autor często nawiązuje również do Polski, ale nie deklaruje chęci powrotu do ojczyzny. W każdym z jego opowiadań pojawia się poszukiwanie sensu oraz moralnej kondycji człowieka. Czasami życiem ludzkim rządzi przypadek, a nieraz człowiek nie potrafi lub raczej nie chce wyciągnąć lekcji z pewnych sytuacji, w jakich się znalazł. Tak się dzieje z kapitanem statku z opowiadania „Coco de Oro”. Daje się wciągnąć w szemrane przemytnicze interesy. Podczas jednego z rejsów prawie zostaje zdemaskowany. Obiecuje sobie, że nigdy więcej nie narazi się na taki stres i na zawsze z tym kończy. Tak myśli, dopóki na horyzoncie nie pojawia się kolejna okazja do łatwego zarobku…
Jednym z kluczowych opowiadań jest tytułowy „Punkt równowagi”. Główny bohater jest mechanikiem i za namową nowo poznanego w barze mężczyzny postanawia wejść z nim w spółkę. Zadanie, jakie przed sobą stawiają, nie jest jednak takie proste. Mają wyremontować mały samolot, który rozbił się w sercu dżungli. Pracują wytrwale z dala od cywilizacji. To całkowite odosobnienie sprawia, że w życiu bohatera zaczynają się zmieniać priorytety. Dochodzi do wniosku, że każdy posiada w życiu taki punkt równowagi, który może się przesuwać w zależności od tego, w jakiej sytuacji się znaleźliśmy.
Polecam opowiadania Bobkowskiego na długie zimowe wieczory. Czyta się je stosunkowo szybko i przyjemnie, a jednocześnie dają wiele tematów do przemyśleń.