Natasza Socha to nasza lokalna autorka, która urodziła się w Poznaniu. W swojej twórczości sięga po różne gatunki literackie: kryminał, thriller, sensację, powieść obyczajową, romans, a także opowiadania dla dzieci. W dorobku ma także publikacje przepisów kulinarnych! Można zatem uznać, że jest niezwykle wszechstronną pisarką. Książka, którą chcę dzisiaj polecić to niezwykle przejmująca powieść obyczajowa, opowiadająca o dzieciach chorujących na nowotwory.
Powieść pisana jest dwutorowo. Na przemian przeplatają się rozdziały dotyczące Magdaleny – matki, której córeczka choruje na raka oraz Karoliny – nastolatki ze zdiagnozowanym chłoniakiem. Pisarka pokazuje, że gdy choruje dziecko to choruje też cała rodzina. Dotychczasowe życie ulega przewartościowaniu i liczy się tylko walka z tym groźnym przeciwnikiem. Autorka przedstawia problem z różnych perspektyw – małych pacjentów, a także ich rodziców, którzy codziennie muszą zmagać się z bezsilnością i wszechogarniającym uczuciem strachu.
Ola to mała dziewczynka, która większość dzieciństwa spędza na oddziale onkologicznym. Rzadko wychodzi na przepustki do domu, gdzie czeka na nią o dwa lata starszy brat Mateusz. Innego życie nie zna. Ciągłe badania, diagnozy, chemia, operacje, kolejne wznowy – tak wygląda codzienność Oli. Mimo tych przeciwności dziewczynka jest bardzo pogodna i niezwykle dojrzała jak na swój wiek. Na oddziale jest taką iskiereczką, którą każdy z personelu dobrze zna i pozwala jej na dużo więcej niż innym pacjentom. Dzięki tym względom może chodzić także na inne piętra, gdzie leżą dzieci. Pewnego dnia spotyka tam nastoletnią Karolinę. Dziewczynki zbliżają się do siebie i rozmawiają na różne tematy, o których dorośli często nie chcą wspominać. Nie boją się poruszać kwestii śmierci, pogrzebu oraz tego, że często to dorosłych trzeba pocieszać. gdyż nie radzą sobie z chorobą swoich dzieci.
Dzięki przyjaźni z Olą Karolina wpada na pomysł, aby podróżować po szpitalach onkologicznych w różnych częściach Polski i spełnić tam marzenia chorych dzieci. W tym celu nastolatka postanawia puszczać w niebo czerwone baloniki z doczepioną kartką z marzeniami poszczególnych małych pacjentów. Mimo początkowej obawy jej mamy, Karolina w końcu wyrusza w Polskę z przyrodnim bratem Wiktorem, aby wypełnić swoją misję. Dziewczyna angażuje się w projekt, co pomaga zapomnieć jej o własnej chorobie. Zamiast użalać się nad sobą, wybiera drogę pomagania innym. Postawa bohaterki to wspaniała lekcja zarówno dla nastolatków, jak i dorosłych.
Gorąco polecam powieść Sochy, gdyż jest to niezwykle emocjonalna lektura, obok której ciężko przejść obojętnie. Porusza bardzo trudny temat, jakim jest choroba nowotworowa dziecka. Ola to postać autentyczna, na której przykładzie pisarka pokazuje bohaterstwo pacjentów onkologicznych. Bohaterkami są również matki, które nieustannie czuwają, śpią na karimatach, a przede wszystkim muszą ukryć własne lęki, aby dla dziecka być zawsze pogodnymi, dającymi namiastkę normalnego życia. Autorka wspomina także na kartach powieści o Drużynie Szpiku i namawia, aby się rejestrować, gdyż nasza krew może pomóc ocalić życie chorego pacjenta.
„Apteka marzeń” na długa zapada w pamięć. Dzięki tej lekturze można spojrzeć na świat z innej perspektywy. Codzienne problemy, takie jak padający deszcz, spóźnienie na autobus, brak podwyżki wydają się zupełnie nieistotne w obliczu tego co naprawdę ważne. Polecam książkę na długie jesienne wieczory. Zmusza do refleksji, a jednocześnie jest napisana z wyczuciem, wrażliwością i empatią.