Kate Hewitt to amerykańska pisarka, która od lat nosiła się z zamiarem napisania powieści osadzonej w realiach nazistowskich Niemiec w czasie II wojny światowej. Wymagało to jednak ogromu pracy z jej strony, gdyż musiała zapoznać się z licznymi materiałami historycznymi dotyczącymi tego okresu. Wysiłek się opłacił, gdyż napisała wspaniałą, przepełnioną emocjami powieść, która na długo pozostanie w mojej pamięci. Wydawać by się mogło, że na temat wojny napisano już niemal wszystko i niewiele jest nas w stanie zaskoczyć. Amerykańskiej pisarce to się jednak udało. W swojej powieści położyła bowiem nacisk przede wszystkim na bohaterów niemieckich i ich bezsilność wobec okrutnej polityki Hitlera.
Liesel Scholz to młoda dziewczyna, która wiedzie beztroskie życie w przedwojennym Berlinie. Mieszka w pięknym, dużym domu wraz z rodzicami i młodszym bratem. Jej rodzina może czuć się bezpiecznie i liczyć na przywileje, gdyż ojciec dziewczyny pracuje jako chemik dla nowego rządu. Liesel nie jest jednak ślepa i obojętna na to, co zaczyna dziać się wokół. Dostrzega jak traktowani są Żydzi i do czego prowadzi polityka rządu. Czuje się bezsilna, bo nie wie, jak pomóc swojej żydowskiej gosposi i jej córce Rosie. Jednocześnie musi stwarzać pozory oddanej córki nazisty i uczestniczyć w licznych przyjęciach, na których poznaje najważniejsze osoby w państwie. Dziewczyna nie może pogodzić się z otaczającym ją okrucieństwem. Widzi jednocześnie, co dzieje się z jej rodziną. Ojciec, którego postrzegała jako dobrego człowieka, coraz bardziej jest zaangażowany w działania na rzecz rządu. Tłumaczy córce, że nie ma już odwrotu, gdyż naraziłby na niebezpieczeństwo całą ich rodzinę. Matka, była pianistka, również nie może pogodzić się ze zmianami zachodzącymi w świecie. Zamyka się w swoim pokoju i pogrążą w rozpaczy, nie dostrzegając potrzeb własnych dzieci. Natomiast siedmioletni brat, od lat kształtowany przez szkołę na wzorowego nazistę, jest gotów donosić na najbliższych, byleby tylko przypodobać się Führerowi. Po wybuchu wojny Lisel jest przekonana, że nadszedł czas, aby przestać chować głowę w piasek i zacząć działać…
Jednocześnie poznajemy amerykańskiego kapitana Sama Houghtona, który zaraz po wojnie zostaje wysłany do Frankfurtu, aby odszukać akta niemieckich chemików, którzy działali dla nazistów. Tam poznaje piękną Niemkę Annę, która zostaje jego sekretarką. Młoda kobieta jest bardzo skryta. Sam przeczuwa, że musiała wiele znieść podczas wojny i to odcisnęło na niej piętno. Próbuje się do niej zbliżyć, jednak Anna stara się zachować dystans. Doświadczenia z przeszłości nie pozwalają jej zbudować relacji z drugim człowiekiem. Młody kapitan stopniowo zdobywa zaufanie kobiety i dowiaduje się o przerażających rzeczach, które działy się podczas wojny…
Gorąco polecam książkę Kate Hewitt, gdyż daje ona inne spojrzenie na oblicze wojny. Jest pełna wzruszeń i emocji. Pokazuje dwa oblicza Niemców – fanatyków, którzy ślepo ufali w nieomylność Hitlera, a także tych, którzy byli przerażeni tym, do czego prowadzi polityka rządu. Autorka zwraca uwagę, że nic nie jest czarne albo białe. Nie wszyscy Niemcy popierali nazizm. Byli też tacy, którzy nie chcieli tolerować okrucieństwa. Pomagali Żydom i nie wierzyli w głoszoną przez rząd wyższość rasy aryjskiej. „Dziewczyna z Berlina” to powieść przede wszystkim o ludzkich dylematach i o tym, że nawet w obliczu wojny nie można zatracić swojego człowieczeństwa.