Lucyna Olejniczak, autorka sagi „Kobiety z ulicy Grodzkiej” zabiera czytelnika do malowniczego Krakowa z przełomu XIX i XX wieku. Uwielbiam powieści historyczne, ale nie tylko te z orężem i szczękiem miecza w tle, ale głównie te opowiadające o zwykłych ludziach żyjących w minionych czasach, ówczesnych obyczajach, panujących układach i konwenansach.
Cykl powieści Lucyny Olejniczak to wspaniała historia życia niezwykłych i silnych kobiet, ich dramatów, walki o szczęście, równouprawnienie i emancypację kobiet. Cała saga składa się z sześciu tomów, których tytuły noszą imiona ich bohaterek. „Hanka” to tytuł pierwszego tomu, który przenosi czytelnika do roku 1890, do ciemnej i zimnej piwnicy apteki Pod Złotym Moździerzem, w której młodziutka służąca Hanka rodzi nieślubną córkę bogatego aptekarza. Już w momencie narodzin mała Wiktoria skazana jest na śmierć, gdyż ojciec w taki sposób pozbywa się wszystkich swoich bękartów. Tego samego dnia w pokojach nad apteką Klementyna, żona aptekarza, rodzi prawowitą dziedziczkę rodu, która niestety umiera tuż po porodzie. Akuszerka, chcąc ratować życie małej Wiktorii, w tajemnicy podmienia noworodki. Wyczerpana ciężkim porodem i pozbawiona opieki lekarskiej Hanka umiera. Nieświadoma uratowania swojego dziecka, tuż przed śmiercią, przeklina aptekarza wraz z całą jego rodziną, w tym i swoją córką.
Od tej chwili losy rodziny Bernatów są nierozerwalnie związane z klątwą siedemnastoletniej pokojówki, którą to pokonać może jedynie przebaczenie, miłość i prawda. Czy Wiktoria będzie umiała wybaczyć ojcu? Jak potoczą się losy następnych kobiet z rodziny Bernatów? Każda z nich ma trudne relacje z ojcem, każda pielęgnuje w sobie żal i złość, co wpływa na ich dalsze losy. Tak właśnie działa klątwa rzucona w XIX wieku przez Hankę. Czy uda się wreszcie przerwać tę złą passę?
Odpowiedź na to pytanie znajdziecie w kolejnych tomach sagi „Kobiety z ulicy Grodzkiej”. Losy następnych pokoleń z rodziny Bernatów przedstawione są na tle malowniczego Krakowa, którego piękno i tajemniczość urzekają w równym stopniu, co historie samych bohaterek. Możemy podziwiać architekturę jednego z najpiękniejszych polskich miast, niemal kroczyć jego starymi ulicami, słuchać odgłosów końskich kopyt stąpających po bruku, zatrzymywać się przy przepięknych wystawach sklepowych i podziwiać wspaniałe stroje spacerujących dam i towarzyszących im panów. Widzimy życie ówczesnych elit, ale zaglądamy też do biednych dzielnic ogarniętych apatią, brudem, chorobą i śmiercią, gdzie brakuje pieniędzy na żywność, opał i ciepły ubiór. Zapraszam do czytania, do przeżywania tych pięknych książek!
I jeszcze kilka słów o samej autorce. Lucyna Olejniczak to polska pisarka zajmująca się literaturą obyczajową. Dużo podróżuje, lubi poznawać nowych ludzi, łatwo się zaprzyjaźnia. Nim zajęła się wyłącznie pisaniem, pracowała jako laborantka medyczna. Jej książki zaczęły więc powstawać wtedy, gdy przeszła na emeryturę. Zdecydowanie największą sławę przyniósł jej cykl "Kobiety z ulicy Grodzkiej".